پروفسور محمود حسابی [نقل قول هفته]
پروفسور سید محمود حسابی، در سال ۱۲۸۱، از پدر و مادری تفرشی، در تهران زاده شدند.
استاد، به چهار زبان زنده‌‌ی دنیا: فرانسه، انگلیسی، آلمانی و عربی مسلط بودند، و به زبانهای: سانسکریت، لاتین، یونانی، پهلوی، اوستایی، ترکی و ایتالیایی اشراف داشتند.
دکتر حسابی به ایران، فرهنگ و ادب و اعتقادات سنتی و مذهبی این سرزمین عشق می‌ورزیدند، و گذشته از سفر، به کشورهای متعدد عالم، به سراسر ایران، سفر کرده بودند، و از این مسافرتهای پربار داخلی و خارجی، یادداشت‌ها و سفرنامه‌های بسیاری، به جای نهادند.
در زمینه‌‌ی تحقیق علمی: ۲۵ مقاله، رساله و کتاب، از استاد به چاپ رسیده است. تئوری « بی‌نهایت بودن ذرات» ایشان در میان دانشمندان و فیزیکدانان جهان، شناخته شده است.
نشان «اوفیسیه دولا لژیون دونور»، و همچنین، نشان «کوماندور دولا لژیون دونور»، بزرگترین نشانهای کشور فرانسه، به ایشان، اهدا گردید.
استاد، تنها شاگرد ایرانی پروفسور اینشتین بوده، و در طول زندگی، با دانشمندان تراز اول جهان، نظیر شرودینگر، بورن، فرمی، دیراک، بوهر، … و با فلاسفه و ادبایی همچون آندره‌ژید، برتراند راسل، … تبادل نظرداشته‌اند.
ایشان، از سوی جامعه‌‌ی علمی جهان، به عنوان « مرد اول علمی جهان» (۱۹۹۰ م) برگزیده شدند ، و در کنگره‌‌س «شصت سال فیزیک ایران» (۱۳۶۶ ه . ش) ملقب به «پدر فیزیک ایران» گردیدند.
پروفسور حسابی، در ۱۲ شهریور ۱۳۷۱ (ه . ش)، در بیمارستان دانشگاه ژنو، به هنگام معالجه‌‌ی قلبی، بدرود حیات گفتند.
مقبره‌‌ی استاد، بنا به خواسته‌‌ی ایشان، در زادگاه خانوادگی، در شهر دانشگاهی تفرش، قرار دارد.
اطلاعات بیشتری از پروفسور حسابی را در ویکی پدیا ببینید.
